نقد و بررسی بازی Call Of Duty: Modern Warfare

توضیح درباره سری بازی Call Of Duty به جامعه علاقه مندان به بازی‌های ویدیویی بدون شک کار هجو و بیهوده‌ای خواهد بود، سری بازی که به قدری مشهور و پرطرفدار است که از محدوده خود خارج شده و حتی افرادی که نزدیک بازی‌ها نمی‌شوند نیز حداقل برای یک بار هم که شده اسم آن به گوششان خورده است. با این وجود چند سالی است که این سری بازی در شرایط آرمانی به سر نمی‌برد و با اینکه تقریبا توانسته فروش خوب خودش را حفظ کند اما متقابلا با رضایت طرفدارانش همراه نبوده و از نظر کیفی نیز افت آن کاملا مشهود بوده است. در همین حین سازندگان در استدیو Infinity Ward که معمولا بهترین شماره‌های این سری را تولید کرده‌اند تصمیم گرفتند بهترین روش برای حرکت رو به جلو و مفید برای سری بازگشت به ریشه‌های آن و نسخه‌های قبلی است بخاطر همین هم شروع دوباره سازی محبوب‌ترین نسخه این سری یعنی Modern Warfare در دستور کار قرار گرفت. سازندگان همچنین قول دادند که همه چیز بازی نو سازی خواهد شد و در راس این تغییرات، موتور گرافیکی بازی بوده است. در ادامه با بازی‌مگ همراه شوید تا ببینیم جدیدترین نسخه از این سری بازی توانسته آن تغییرات لازم را برای این عنوان به همراه داشته باشد یا باز هم مشکلات قبلی پابرجا هستند.

بخش داستانی و تک نفره بر خلاف رقیبان هم سبک Call Of Duty (COD) همیشه جایگاه ویژه‌ای در قلب بازی و طرفداران آن داشته است. اوج این اتفاق در نسخه چهارم سری با همان نام Modern Warfare بود که شاهد داستانی جنجالی و در عین حال بسیار جذاب با شخصیت‌های دوست داشتنی و بیادماندنی بودیم. همانطور که مطلع هستید نسخه حال حاضر نیز به اصطلاح ریبوتی از همان نسخه سال 2007 است که سعی کرده داستانی مشابه اما با اتفاقات حال حاضر دنیا را روایت کند و با این وجود به هسته اصلی داستان نسخه قدیمی وفادار مانده و شخصیت‌های نا آشنا نیز به اندک تغییراتی کوچک بازگشت قوی داشته‌اند.

بررسی داستان این عنوان دو زاویه کاملا متفاوت دارد، این قسمت از لحاظ مدت زمان و سرعت و اللخصوص جذابیت‌های روایی نه تنها به خوبی نسخه اریجینال است بلکه در قسمت‌هایی بسیار جذاب‌تر و پخته‌تر بنظر می‌رسد، داستان از جایی شروع می‌شود که چندی از نیرو‌های سازمان اطلاعاتی آمریکا موسوم به CIA به رهبری شخصیت جدید داستان به نام Alex موظف می‌شوند که به کارخانه‌ای نظامی که تحت اختیار نیرو‌های کشور روسیه رفته و اسلحه‌های شیمیایی کشتار جمعی که در آن‌جا تولید شده است را با هر تلفاتی که ممکن است رخ بدهد از آن مکان خارج کرده و نابود سازند اما مسلما اتفاقات آنجور که انتظار می‌رفت پیش نمی‌رود و ناگهان نیروی سومی مداخله کرده و این اسلحه‌های شیمیایی را می‌دزد. حال زنگ خطری برای کل دنیا نواخته می‌شود که چه کسانی ممکن است این اسلحه خطرناک را در اختیار داشته باشند. پس از این اتفاق حمله‌ای تروریستی در شهر لندن با مسئولیت گروهک تروریستی Al-Qatala رخ می‌دهد که کل سازمان‌های ضد تروریستی دنیا را به این فکر وا میدارد که آن‌ها این اسلحه را در اختیار دارند و ممکن است در حمله بعدیشان از آن استفاده کنند. این گروهک تروریستی واقع در کشوری ساختگی و تخیلی به نام Urzikstan است که می‌توان حدس زد ترکیبی از کشور‌های سوریه و افغانستان و عراق است.

به صورت کلی داستان بسیار آشنا و تقریبا کلیشه‌ای است اما نحوه روایت آن بسیار زیبا و جذاب تدارک دیده شده و بازیکن به راحتی در جو آن فرو می‌رود و شخصیت‌های جدید قصه نیز به مانند Alex و Farah به خوبی توانسته‌اند در کنار شخصیت بیادماندنی Captain Price خودنمایی کنند و به مانند نسخه اصلی نیز شاهد مراحل داستانی جنجالی و بیادماندنی هستیم که تجربه این بخش را بالاترین کیفیت خود می‌رسانند و نشان می‌دهد که الحق سری بازی COD استاد روایت داستان در بازی‌های شوتر اول شخص نظامی است و هیچ بازی به آن نزدیک نمی‌شود. اما همانطور که بالاتر گفتم این بخش یک زاویه دیگر هم دارد و آن هم این است که داستان خیلی می‌توانست در هسته و هدفش بهتر از آن باشد و پای خود را فراتر از مسائل کلیشه‌ای فیلم‌های هالیوودی و پروپاگاندا مانند برای کشور آمریکا بگذارد. در قسمت‌هایی بازی سعی می‌کند که خط خوب و بد را بسیار باریک و تقریبا نامرئی ترسیم کند اما باز هم در اواخر داستان کنترل از دست می‌رود و حتی در بعضی مسائل برای پر رنگ کردن بخش خوب که شامل آمریکا می‌شود داستان‌هایی به دروغ تعریف می‌کند. در زمان پیش نمایش‌های بازی انتظار می‌رفت که نسخه نهایی سعی کند داستانی خاکستری با درون مایه‌های انتقادی برای جنگ قدرت‌های نظامی شرق و غرب باشد که دود آتش این جنگ‌ها به چشمان مردمان بی گناهی رفته که در بین این دو زندگی می‌کنند و برای اینکه خانه‌هایشان دور از این نزاع باشد خاک کشور‌هایی ضعیف‌تر را بعنوان زمین بازی کثیف خود تعیین می‌کنند. در آخر این اتفاق نیفتاد و این اثر هم نتوانست پایش را فراتر از استانداردهای ضعیف و سطح پایین این ژانر بگذارد.

فارغ از این مسائل درون مایه‌ای، گیم پلی و بخصوص گان پلی در این نسخه در بالاترین سطح و کیفیت خودش قرار دارد و حس تیراندازی در بازی به بهترین شکل ممکن ساخته و کنترل شده است. انیمیشن‌های جدید بخصوص برای بارگذاری اسلحه‌ها و نوع تعامل با آن‌ها و همچنین طراحی مراحل بازی دست به دست هم داده‌اند تا شاهد یکی از بهترین بازی‌های شوتر نظامی این نسل باشیم. در این نسخه شاهد نوع جدید از مراحل هستیم که در فضاهایی کوچک و تنگ نسبت به دیگر مراحل عادی بازی روایت می‌شوند که حس سینمایی در آن‌ها در بالاترین اندازه خودش است و با کارگردانی بسیار خوب تبدیل به یکی از جذاب‌ترین بخش‌های قسمت داستانی شده است. همچنین مراحل متنوع و متفاوتی در طول بازی تعبیه شده‌اند که کمی بازیکن را از مسیر اصلی جدا کنند و باعث ملال آور شدن هسته اصلی نشوند، از کنترل کردن یک شخصیت با دوربین‌های مدار بسته گرفته تا کنترل کردن یک کودک و مرحله‌ای نسبتا باز برای مخفی کاری. هوش مصنوعی اما در بازی هنوز هم فرقی با نسخه 12 سال پیش نکرده است و اگر می‌خواید در طول بازی حداقل کمی چالش را تجربه کنید باید بازی را با درجه سخت یا همان Hard به بالا آغاز کنید در غیر اینصورت دشمنان خنگ حس بازی را از شما می‌گیرند البته اشتباه نکنید با بالا بردن درجه سختی دشمنان شما باهوش‌تر نمی‌شوند بلکه شما کمی ضعیف‌تر می‌شوید و با تعداد تیر‌های کمتری از پا می‌افتید که مسلما بزرگترین مشکل بخش داستانی بازی است.

تغییر موتور گرافیکی بازی مطمئنا بزرگترین تاثیر را در این نسخه گذاشته است و بدون شک شاهد یکی از زیبا‌ترین و پولیش شده‌ترین بازی‌های این نسل از لحاظ جلوه‌های تصویری هستیم. کیفیت بافت‌های بازی و همینطور متحول شدن انیمیشن‌ها و در راس همه این تغییرات نورپردازی بی نظیر بازی با وجود 60 فریم بر ثانیه بودنش دستاورد بسیار خوبی برای استدیو Infinity Ward به شمار می‌رود. هرچند در کنسول پایه PS4 شاهد بعضا افت فریم‌هایی هستیم که تجربه بازی را مختل می‌کند و این مورد زمانی بسیار وخیم می‌شود که بازی در حال ذخیره سازی آن مرحله و Checkpoint باشد و ممکن است در این هنگام فریم تا 10 نیز افت کند!

مورد قابل اشاره دیگر کیفیت صداگذاری بازی چه از لحاظ صداهای محیطی و اسلحه‌ها و چه از لحاظ دوبلور‌ها و بازیگران آن است که همه ‌آن‌ها در بالاترین کیفیت ممکن قرار دارند و شاید جز مورد مربوط به بخش چند نفره بدون عیب و ایراد ترین قسمت بازی همین بخش صدایی آن باشد. صدای برخورد پوکه‌های گلوله‌هایتان با سطح‌های مختلف بی نظیر صداگذاری شده است. اما موسیقی بازی و نحوه کنترل آن برای ریتم بخشیدن به بازی و داستان نیز قابل ستایش است. موسیقی بازی از لحاظ کیفی و نوع آن یکی از بهترین‌های تاریخ این سری است و شنیدن تنهای آن بسیار لذت بخش است اما در مراحلی که بالاتر توضیح دادم و شما در فضاهایی تنگ و کوچک قرار می‌گیرید، موسیقی قطع شده و فقط شنیدن صدای پا و گلوله‌هایتان در محیط طنین انداز می‌شود که استرس و نحوه تعاملتان با فضای بازی را دو چندان می‌کند.

مطمئنا حرف زدن درباره سری COD بدون اشاره کردن به بخش چند نفره آفلاین و آنلاین آن غیر ممکن است و واقعا هم در این مورد بازی برای مخاطبانش کوچکترین کم کاری نکرده است و شاهد انواع و اقسام بخش‌های چند نفره هستیم. از بخش‌های جدید و جذابی مانند Gun Fight و Kill Confirmed و Realism و NVG گرفته که از بهترین‌های این بخش به شمار می‌روند تا افتضاحاتی مانند بخش CO-OP و Special Ops ( بصورت کلی بخش PVE بازی) و همچنین Ground War که تقلیدی بسیار ضعیف و بی کیفیت از بخش 64 نفره Conquest در سری بازی Battlefield است. همچنین در این نسخه شاهد سرورهای اختصاصی هستیم که کیفیت اتصالات را بسیار برای بازیکنان بالاتر برده و همچنین بزرگترین جذابیت بازی که قابلیت Cross Play بودن سرورهای بازی است، به این معنا که فرق نمی‌کند شما بر روی چه پلتفرمی بازی را خریداری کرده‌اید چه PC و چه XBox One و چه PS4 به راحتی همه می‌توانید با یکدیگر بازی کنید. قابلیتی که یکی از جذاب‌ترین امکانات این نسخه به شمار می‌رود.

سیستم پیشرفت و گیم پلی بصورت کلی با توجه به سابقه این عنوان در بخش چند نفره بسیار خوب است و چیزی کمتر از آن نیز انتظار نمی‌رفت هرچند تعداد نقشه‌های بازی برای هر مود کمی کم بنظر می‌رسد که البته سازندگان قول داده‌اند به زودی تعداد زیادی به آن در طول آپدیت‌ها اضافه کنند و از آن‌جایی که بازی بخش‌های متنوع زیادی دارد و اکثر آن‌ها نقشه متفاوت و مناسب آن حالت را می‌خواهند این مورد منطقی و قابل چشم پوشی است. دیگر ریز مشکلاتی نیز وجود دارد که می‌توان به قوی بودن یک نوع از شاتگان بازی و همچنین صداهای پای بازیکنان حریف و خودی و تداخلشان و همچنین بلند اعلام کردن اطلاعات شخصیتتان در بخش‌های چند نفره اشاره کرد که خب ممکن است هر ثانیه با بروزرسانی جدید برطرف شوند و گفتنشان بیهوده باشد و مطمئنا در بازی‌های رقابتی آنلاین مشکلاتی رایج و عادی به شمار می‌روند.

بدون درنگ Call Of Duty: Modern Warfare بهترین نسخه این بازی در نسل هشتم کنسول‌ها و بصورت کلی یکی از بهترین نسخه‌های کل تاریخ این سری است. هرچند به مانند قسمت‌های اوج سری بدون و عیب ایراد نیست و مشکلات ریز و درشت خودش را دارد اما با این وجود توانسته خودش را از ورطه تکرار نسخه‌های قبل نجات دهد و راه جدیدی را برای ادامه سری باز کند که با برطرف کردن همان مشکلات می‌توانیم شاهد یک بازی نزدیک به بی نقص بودن در سری باشیم.