سری بازی Saints Row در طول حیاتش پستی و بلندی‌های پرتعدادی را گذرانده است، دو شماره اول که تقلید‌هایی نه چندان جالب و بی کیفیت از سری بازی Grand Theft Auto بودند تا اینکه بالاخره در شماره سوم توانستند راهشان را جدا کنند و به نحوی بهترین شماره سری را عرضه کنند و سپس در قدم چهارم دیوانگی و مستقل شدن را به درجه دیگری رساندن و آش شلم شوربایی را تحویل مخاطبانشان دادن که در بدترین حالت از دو تقلید اول سری بسیار با ارزش‌تر بود اما کیفیت نسخه سوم همچنان در راس هرم کیفیت این سری بازی محبوب قرار دارد.
حال پس از عرضه دوباره نسخه کامل بازی برای کنسول نینتندو سوویچ این بار نوبت کنسول‌های نسل هشتمی بود تا طعم بهترین قسمت از این سری را بصورت بهبود یافته یا همان ریمستر شده بچشند، در واقع این شماره برای سومین بار است که بصورت رسمی عرضه می‌شود اما سوالی که باقی می‌ماند آیا واقعا این نسخه بازسازی شده از نسل قبل توانسته در بازار بازی‌های نسل هشتمی همچنان قابل بازی باشد و مخاطبان جدیدی را به خودش جذب کند یا نه، با ما همراه شوید.
مهم‌ترین وجه یک بازی ریمستر شده مطمئنا بخش‌های ظاهری و کیفیت اجرایی آن است و از آنجایی که بازی اصلی برای کنسول‌های نسل قبل عرضه شده و بهبودها با توجه به تبلیغات آن چندان زیاد و سنگین در حد یک دوباره سازی کامل نبوده است کم‌ترین توقعی که می‌توان از آن داشت اجرای کاملا نرم و روان و بدون از هرگونه مشکلات است اما Saints Row The Third کاملا مخالف این رویه را پیش گرفته و بازی بر روی کنسول‌های پایه این نسل بسیار نامتعادل است، بخصوص در بخش فریم دهی که افت سرعت در آن بیداد می‌کند و با توجه به گزارشات حتی بر روی کنسول‌های میان نسلی PS4 Pro و Xbox One X هم چندان پایدار نیست.
فارغ از این مسائل نورپردازی در طول روز بسیار چشم نواز کار شده است و مدل سازی چهره‌های کاراکترهای بازی نیز بسیار بهبود پیدا کرده و انیمیشن‌های بازی نیز روان‌ترشده‌اند، اما در طول شب بازی کمی تاریک و بیش از اندازه ناپیدا بنظر می‌رسد و افکت باران و قطرات باران نیز بسیار مضحک است. بصورت کلی در این بخش Saints Row The Third چندان نمره قبولی نمی‌گیرد و تغییرات نیز به جدی نیستند که حتی نزدیک به استانداردهای این روزهای بازی‌های نسل هشت بخصوص در زمانی که در اواخر آن به سر می‌بریم باشد.
به مانند بخش‌های ظاهری، شوخی‌ها و جوک‌ها نیز می‌توانند در طول زمان بسیار کهنه و دمده شوند و از آنجایی که بستر اصلی روایت داستان Saints Row The Third بر روی شوخی و خنده دار بودن پیاده شده این مسئله می‌تواند بسیار جدی شود. مسائلی که در سال 2011 بامزه بودند یا خنده‌دار دیگر در سال 2020 چندان مرتبط بنظر نمی‌رسند البته بازی هنوز قسمت‌های جالب و بامزه خودش را دارد( تبدیل شدن به مستراح!) که شاید خنده دار نباشند اما قطعا در دسته بامزه قرار می‌گیرند.
بخشی که دو قسمت آخر سری Saints Row در آن به روشنایی کامل می‌درخشد مطمئنا گیم پلی آن است. اما مسئله‌ای که برای یک بهبودسازی مثل این قسمت وجود دارد این است که آیا گیم پلی و طراحی به قدری خوب بوده است که بتواند تا یک نسل بعد همچنان برای مخاطبان جذاب بماند یا نه. قسمت تیراندازی و مبارزات شاید یکی از بهترین چیزهایی هست که می‌توانید در یک بازی جهان باز حتی در نسل هشتم پیدا کنید و قطعا این بخش از گیم پلی بازی حتی از برادرهای بزرگترش یعنی سری GTA نیز بسیار بهتر است اما مشکلی که وجود دارد و حتی بازی‌های استدیو Rockstar نیز اخیرا به آن دچار شده‌اند طراحی مراحل تاریخ مصرف گذشته و تکراری و نه چندان جذاب است.
محافظ از یک شخص یا وسیله یا کشتن تعداد زیادی از دشمنان در طول مسیر A به B و این دست مسائل که دیگر برای بازی‌های این نسل قابل قبول نیستند. سیستم پیشرفت در بازی بسیار جذاب و جالب توجه و هنگام کسب آن تحت عنوان احترام یا Respect واقعا ارضا کننده است اما متاسفانه راه کسب آن توسط مراحل جانبی خسته کننده و تکراری بسیار زجرآور و ملال آور است. مراحل جانبی که برای پیشرفت کاراکترتان به آن‌ها احتیاج مبرم دارید اما انجام دادن‌ها بسیار خسته کننده است زیرا محتوایی برای عرضه ندارند و چیز جدیدی را به دنیای بازی ارائه نمی‌دهند و همچنین از سرعت روند بازی نیز جلوگیری می‌کنند.
بخش‌های جدیدی نیز به بازی اضافه شده‌اند که یکی از جالب‌ترین آن‌ها مهمات و اسلحه‌های نا محدود است که باید بیشترین صدمه و تخریب و هرج و مرج را در شهر ایجاد کنید و همین آزادی کامل با توجه به سیستم بسیار خوب تیراندازی بسیار لذت بخش است. یکی دیگر از بخش‌های قابل اشاره بازی که حول محور موتور فیزیکی آن می‌چرخد بر این اساس است که شما باید کاراکتر خود را در مقابل صدمات برخورد از وسایل نقلیه کنترل کنید تا بیشترین صدمه را به خودتان وارد کنید، بخشی که شاید در دراز مدت جادوی خودش را از دست بدهد اما از جذابیت ابتداییش قطعا کم نمی‌شود.
رانندگی در طول شب با ماشین‌هایی که نیز کمی براق‌تر شده‌اند و با نورپردازی جدید بازی و رنگ‌های نئون در فضای شهر عشق بازی می‌کند همچنان جذاب است و موسیقی‌های پخش شده در این لحظه نیز هنوز جادوی خودشان را از سال 2011 حفظ کرده‌اند( تنها چیزی که عمر نمی‌کند آهنگ‌های خوب است!) و گذر عمر را به تلخ و شیرین‌ترین حالت ممکن به شما یادآوری می‌کنند.
مشکلات اشاره شده در بالا مشکلاتی هستند که تقریبا در نسخه اصلی بازی نیز حضور قوی داشتند، از مشکلات فنی و اجرایی گرفته تا مشکلات ریشه‌ای درهسته گیم پلی بازی و مکانیزم‌های آن که توقع می‌رفت که استدیو پشت این بهبودسازی یعنی Sperasoft آن‌ها را حداقل تا حد توان خود برطرف کند اما بنظر می‌رسد هدف واقعا بهبود سازی نبوده و صرفا با یک پورت روبرو بوده‌ایم که مطمئنا برای کسانی که در سال 2011 نسخه اصلی بازی را تجربه کرده‌اند چندان وسوسه برانگیز نیست صرف اینکه تجدید خاطره‌ای شود که آن هم برای قیمت این بازی هزینه‌ای بیهوده است.
نسخۀ نقد و بررسی بازی Saints Row: The Third Remastered توسط ناشر در اختیار بازی‌مگ قرار گرفته است.
نظرات