بررسی بازی The Forgotten City

در سال‌های اخیر شاهد تبدیل شدن تعدادی از مادهای موفق مشهور به عناوین مستقل تجاری موفق‌تر و تأثیرگذاری بوده‌ایم، از Dear Esther که به نوعی پایه‌گذار ژانر شبیه‌ساز رفتن بود تا DOTA که پدید‌آورندۀ یکی از پولسازترین ژانرها شد. اثری که امروز قرار است بررسی کنیم هم زمانی یک ماد داستانی برای بازی The Elder Scrolls: Skyrim بود اما کیفیت داستان و نویسندگی The Forgotten City به حدی بالا بود که تبدیل به تنها ماد تاریخ شد که از انجمن نویسندگان استرالیا جایزه دریافت کرد. سال 2018 بود که تیم سه نفرۀ سازندۀ این ماد تصمیم گرفتند تا ساختۀ موفق خود را تبدیل به محصولی مستقل از اسکایریم کنند و بعد از کمی کش و قوس در رابطه با زمان عرضۀ این عنوان، بالاخره شاهد عرضۀ «شهر فراموش شده» هستیم.

زمانی که The Forgotten City به عنوان بخشی از اسکایریم عرضه شده بود، ماجراهای آن با دریافت نامه‌ای توسط «دراگن‌بورن» آغاز می‌شد که بعد از ملاقات با غریبه‌ای در کنار رودخانه و قبول مأموریت جستجو برای فردی گمشده، وارد یک ماجراجویی کاملاً متفاوت از روند اصلی اسکایریم می‌شدیم. این بار هم ساختار داستانی تقریباً به همان شکل است ولی به جای دراگن‌بورن، کنترل یک فرد عادی در زمان حال به مخاطب سپرده می‌شود که توسط غریبه‌ای از غرق شدن در رودخانه نجات پیدا می‌کند. این غریبه که بعد از کمی سؤال پیچ کردن خودش را Karen معرفی می‌کند، از بازیکن در خواست می‌کند تا به دنبال فردی به نام Al در خرابه‌هایی از روم باستان در کنار این رودخانه بگردد اما وارد شدن به این آثار باستانی همان و سفر به دوران باستان هم همان. حالا بازیکنان باید در دوران روم باستان معمایی بزرگ را حل کنند: اینکه چه کسی مردم این شهر را در اینجا محصور کرده و اینکه چه کسی قرار است مرتکب گناهی نابخشوده ‌شود که تمامی اهالی این شهر را به مجسمه‌های طلایی تبدیل می‌کند.

در کنار فضای شبه کارآگاهی داستان، یک ساختار اصلی دیگر هم در بازی وجود دارد که امکان شروع مجدد این روز پرمخاطره را فراهم می‌کند چون به دفعات ممکن است انتخاب‌های شما منجر به نابودی ساکنینی شود که قصد کمک به آن‌ها را دارید. نکتۀ اصلی این شروع‌های مجدد، اینست که شخصیت تحت کنترل شما حافظۀ خود را در شروع مجدد از دست نمی‌دهد و در نتیجه در هنگام صحبت با شهروندانی که از سرنوشت شوم قبلی خود کاملاً بی‌خبر هستند، گزینه‌های تازه‌ای در اختیارتان قرار می‌گیرد و به این ترتیب می‌توانید از ارتکاب اشتباهات قبلی و حوادث مرگبار جلوگیری کنید. از این منظر بازی The Forgotten City به شکل خوشایندی مرا یاد بازی Shadow of Destiny می‌اندازد که کمی بیش از 20 سال پیش به بازار عرضه شده بود و شهر فراموش شده هم دقیقاً مانند آن عنوان به توجه به انتخاب‌های مخاطب، منتهی به چندین پایان مختلف می‌شود.

این پیچیدگی در حل مسئله‌ای که در اکثر عناوین روز در حد یک مأموریت فرعی ساده با مجرمین تابلو اتفاق می‌افتد، به همراه دیالوگ‌های بالاتر از سطح معمول بازی‌های ویدئویی باعث شده تا داستان The Forgotten City پر از لحظات غیرمنتظره و هیجان‌انگیز باشد. از طرفی، فضاسازی شهری که داستان در آن اتفاق می‌افتد به طور کامل حس یک شهر واقعی را دارد و تمام مردم این شهر، شرایط شغلی و فردی کاملاً ملموسی دارند به طوری که احساس می‌کنید در حال تجربۀ یکی از داستان‌های متمرکز در شهری کوچک از آگاتا کریستی هستید که به جای محیط حومه‌ای انگلستان، در شهری باستانی در روم اتفاق می‌افتد. ترکیب اهالی شهر با وجود اینکه جمعیت کثیری را در برنمی‌گیرد اما به لطف اینکه خاستگاه هر کدام از آن‌ها از نقطۀ متفاوتی از امپراطوری بزرگ روم است، باعث شده تا هر کس رنگ و لعاب مختص به خود داشته باشد.

تفاوت اساسی The Forgotten City با اسکایریم در عدم تمرکز بر مبارزات است، در شهر فراموش شده هم یکی دو سلاح وجود دارند که با کمی پیشروی امکان استفاده از آن‌ها فراهم می‌شود اما با توجه به اینکه در این شهر امکان انجام هیچ گونه گناه و جرمی وجود ندارد، اولین باری که از سلاح خود برای آسیب به افراد عادی استفاده کنید، مجسمه‌های طلایی شهر زنده شده و با اجرای قانون طلایی، شما و دیگر اهالی شهر را به مجسمه‌های طلایی جدیدی تبدیل می‌کنند و حتی خلاف‌های کوچکی مثل سرقت پول و وسایل دیگران هم باعث رخدادن قانون طلایی می‌شود و حتی اگر دیگر شخصیت‌ها هم کاری کنند که به نوعی جرم تلقی شود، باز هم مجسمه‌های طلایی زنده شده و شروع به قتل و کشتار می‌کنند.

به این ترتیب گیم‌پلی The Forgotten City عمدتاً به حل کردن مشکلات با صحبت کردن و انجام تحقیقات اختصاص دارد. در گوشه و کنار شهر، برای دیگر اهالی، پرسش‌ها و خواسته‌هایی پیش می‌آید که کمک کردن به آن‌ها و گاهی حتی دزدکی گوش کردن به مکالمات آن‌ها، از مجرم احتمالی یا راه خروج از این مخمصه سرنخ تازه‌ای به دست می‌دهد. با وجود اینکه با محیطی بزرگ و شهروندان زیادی طرف نیستیم اما از نظر داستانک‌های فرعی با حجم قابل توجهی رو به رو هستیم که پیگیری تمامی حوادث و ممارست در پیدا کردن اسنادی که در حل معماهای اصلی به بازیکن کمک می‌کند، جذابیت بسیار خوبی دارد و ریتم بازی به گونه‌ای است که هر زمان که احساس می‌کنید نیاز به تزریق هیجان وجود دارد، یا ناگهان شرایط قانون طلایی حکمفرما می‌شود و یا اینکه باید با معدود دشمنان بازی رو به رو شوید.

با در نظر گرفتن اینکه تیمی بسیار کوچک و در زمانی حدود 4 سال The Forgotten City را ساخته‌اند، از نظر گرافیکی با اثر تحسین برانگیزی رو به رو هستیم، قبول دارم که تعدادی از ریزه‌کاری‌ها مثل انیمیشن‌های صورت در سطح خیلی بالایی قرار ندارد اما طراحی محیطی بازی و استفاده از رنگ‌ها واقعاً عالی از آب درآمده است. توجه به معماری محیط، لباس‌ها و اشیاء مورد استفاده شخصیت‌ها و مواردی از این دست، منجر به چیزی شده که یادآور فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی است که به شکل واضحی زحمت فراوانی برای این جنبه‌های کار کشیده شده است. از نظر شرایط اجرایی هم خبری از باگ‌‌های کار خراب کن، افت فریم یا مشکلات فنی این چنینی در بازی دیده نمی‌شود که باز هم با در نظر گرفتن کوچک بودن تیم سازنده، تحسین برانگیز است و فقط تنها ایرادی که می‌توان، گرفت دیر لود شدن اشیاء به مدت چند ثانیه در هر دفعه وارد شدن به بازی است.

در حالی که بازی‌های بزرگ بازار هم گاهی از بخش صداپیشگی به صورت سرسری عبور می‌کنند، در The Forgotten City شاهد اجراهای بسیار قوی از تقریباً تمامی بازیگران هستیم که شاید بخشی از آن را بتوان به تعداد کمتر شخصیت‌ها نسبت داد اما بهرحال به عنوان اثری مستقل، با صداپیشگی کاملاً حرفه‌ای طرف هستیم و این در شرایطی است که با توجه به اینکه این شخصیت‌ها هر کدام از گوشۀ متفاوتی از امپراطوری روم هستند، باید گویش‌ها و لهجه‌های مختلفی توسط بازیگران پوشش داده می‌شده که این مسئله به راحتی می‌توانست حالتی مضحک پیدا کند. در مورد موسیقی متن انتظار من با توجه به عملکردی که در بخش بصری و صداپیشگی شاهد بودم، آن طور که باید و شاید برآورده نشده و قطعات مورد استفاده نتوانسته‌اند هم حس ساختار تاریخی کار و هم تعلیقی که داستان‌های کارآگاهی طلب می‌کنند را به خوبی القا کنند.

اگر The Forgotten City را زمانی که فقط یک ماد مجانی برای اسکایریم بود تجربه کرده‌اید، تغییرات خوبی در روند و حواشی داستان ایجاد شده که این محصول جدید، باز هم بتواند مایۀ شگفتی و سرگرمی شما را فراهم کند. در کنار داستان پر پیچ و خم بازی، باید به طراحی بصری خوب کار با دقت ویژه به معماری فضای تاریخی آن اشاره کرد که کوچک بودن تیم سازنده باعث نشده تا در این زمینه شاهد ارائه‌ای معمولی و سرسری باشیم.