نقد و بررسی بازی Steel Rats
بگذارید همین ابتدا یک چیز را برای شما روشن کنم: Steel Rats بازی نیست که بتوان به راحتی از آن لذت برد؛ شاید یک یا دو ایده و مکانیزم جالب در آن مشاهده کنید یا حتی به بعضی از المان‌های آن علاقه مند شوید، اما این باعث نمی‌شود ایرادها و مشکلات فنی متعدد بازی، اعصاب شما را بهم نریزند. متاسفانه، با وجود اندک زیبایی‌های این عنوان، تجربه‌ای که از آن به دست می‌آورید چندان دلنشین نخواهد بود. بازی جدید شرکت Tate Multimedia یک عنوان ضعیف و ناقص است و پی بردن به این قضیه واقعا کار دشواری نیست، می‌توان از همان لحظات ابتدایی، متوجه کمی و کاستی‌های تمامی جنبه‌های بازی شد؛ از داستان ناامید کننده‌اش گرفته، تا Level Design ضعیف آن. Steel Rats پتانسیل این را داشت که به یک بازی ساده اما خوب تبدیل شود، در عوض، بخاطر تصمیماتی اشتباهی که تیم سازنده اتخاذ کرده است، نتیجه یک بازی بسیار پیچیده و نه چندان مطلوب شده است.
عنوان Steel Rats، یک بازی 2.5 بعدی با یک استایل خاص است؛ تصور کنید در یک بازی پلتفرمر به جای پای پیاده، سوار بر یک موتور تمامی مراحل را به اتمام برسانید. بله، ایده جالبی به نظر می‌رسد؛ اما تیم سازنده این ایده جالب را به خوبی پیاده سازی نکرده‌اند.
شما در نقش اعضای یک گروه موتور سوار به نام Steel Rats یا موش‌های فولادی هستید که به دلایلی تصمیم دارند با روبات‌هایی که دنیا را تسخیر کرده‌اند مبارزه کنند. به طور کلی با یک داستان کاملا کلیشه‌ای روبرو هستید که هیچ چیز تازه‌ای را ارائه نمی‌کند. شخصیت‌هایی را می‌بینید که بارها در انواع و اقسام بازی‌ها یا فیلم‌ها دیده‌اید و داستانی را تجربه می‌کنید که همانند آن الان دیگر فراوان درست می‌شود. همچنین دیالوگ‌های بازی مانند دیالوگ‌های کارتون‌هایی هستند که در کودکی تماشا می‌کردیم! به لطف صداپیشگی بد، این دیالوگ‌ها چندین برابر مسخره‌تر می‌شوند. با این وجود، شیوه روایت داستانی بازی و رازهایی که به مرور زمان افشا می‌شوند، می‌توانند در برانگیختن کنجکاوی شما تا حدی موفق باشند.
بازی واقعا از لحاظ داستانی و شخصیت پردازی، حرف خاصی برای گفتن ندارد؛ شاید معرفی شخصیت‌ها و پنج کات سین موجود در بازی کمی جالب باشند، اما مشکل کلیشه‌ای بودن تمامی جنبه‌های داستانی را بر طرف نمی‌کنند.
مانند هر بازی Side-scrolling اکشن دیگر، گیم پلی ترکیبی از مبارزات و پلتفرمینگ است. قبل از پلتفرمینگ، مبارزات را مورد بررسی قرار می‌دهیم؛ همانطور که گفته شد، شما چهار موتور سوار را کنترل می‌کنید که هر کدام از آن‌ها، قدرت‌ها و قابلیت‌های خاص خود را دارند؛ هر زمان که بخواهید، در حین بازی کردن می‌توانید کنترل یکی از این شخصیت‌ها را به دست بگیرید.
در مبارزات، می‌توانید با استفاده از قابلیت‌های شخصیت‌ها، تیراندازی یا حتی برخورد به دشمنان با سرعت زیاد، آن‌ها را از سر راه بردارید. مبارزات سریع و پر هرج و مرج هستند و گاهی می‌توانند هیجان انگیز باشند. شما حتی می‌توانید با استفاده از منابعی که در مراحل به دست می‌آورید شخصیت‌ها را ارتقا دهید و قابلیت‌های جدیدی را که بازی به مرور زمان برای شما باز می‌کند تهیه کنید. اما لازم به ذکر است که هر چقدر هم شما مراحل را سریع تمام کنید و زیاد به اکتشاف نپردازید، باز هم به اندازه کافی منابع دارید تا تمامی قابلیت‌ها را تهیه کنید. چه بخواهید چه نه، هر زمان که قابلیت جدیدی باز شود، می‌توانید به راحتی آن را فعال کنید. بنابراین، قرار دادن سیستم آپگرید توسط منابع به دست آمده، واقعا لزومی نداشت و بهتر بود که این آپگریدها به مرور زمان خودشان برای شما فعال شوند.
واقعا نمی‌فهمم چرا قابلیت‌ها باید خریدنی باشند وقتی همیشه به اندازه کافی برای خرید آن‌ها منابع دارید. انگار تیم سازنده فقط قصد داشتند یک المان جذاب را در بازی خود قرار دهند؛ حتی اگر بازی آن‌ها به این المان احتیاجی نداشته است.
اما با وجود این قابلیت‌ها و دشمنان متنوع، مبارزات به شدت یکنواخت و خسته کننده هستند. بعد از یک یا دو ساعت اول، ادامه دادن به بازی واقعا کار سختی است و مبارزات به یک فعالیت طاقت فرسا تبدیل می‌شوند؛ زیرا قابلیت‌ها تغییر آنچنانی ایجاد نمی‌کنند و دشمنان نیز همه از یک الگوی خاص پیروی می‌کنند؛ در واقع همه چیز با پشت سر هم فشار دادن چند دکمه تمام می‌شود. اینگونه بازی‌ها نباید زیاد طولانی باشند، چون بازیکنان بعد از حداکثر سه ساعت بازی کردن دیگر انگیزه‌ای برای ادامه دادن ندارند؛ و نکته جالب اینجاست که با وجود این گیم پلی خسته کننده، تمام کردن Steel Rats حدودا شش یا هفت ساعت به طول می‌انجامد.
اکثر اوقات، قسمت‌های پلتفرمینگ یک شکنجه بزرگ برای بازیکن به حساب می‌آیند(جلوتر دلیلش را می‌گویم). اما باز هم گشت گذار در فضای کوچک بازی، گذشتن از موانع، بالا رفتن از دیوار صاف و ملق زدن در هوا با موتور و یا استفاده از دیگر قابلیت‌های موتور برای قسمت‌های پلتفرمینگ، لذت خاصی دارد و اگر بخاطر کنترل افتضاح بازی و Level Design ضعیف آن نبود، فقط برای انجام فعالیت‌های نام برده، دوباره به سراغش می‌رفتم.
قسمت‌های پلتفرمینگ گاهی بیش از اندازه غیر منطقی و دشوار می‌شوند؛ و کنترل بازی نیز، آنقدر نامناسب است که این دشواری را چند برابر می‌کند.
چیزی که از همه بیشتر باعث می‌شود تا Steel Rats یک بازی ضعیف جلوه کند، کنترل بی نظم و بهم ریخته آن است. مهم نیست چقدر بازی کنید، شما به این کنترل عادت نخواهید کرد. اولین ایراد کنترل، از حرکت دادن موتور شروع می‌شود؛ به جای اینکه مانند هر بازی پلتفرمر دیگری، بازیکن با زدن یک جهت، شخصیت را به سمتی حرکت بدهد، سیستم حرکت عجیب و غریبی طراحی شده که اصلا برای چنین بازی منطقی نیست؛ حرکت دادن موتور در جهت‌های افقی و عمودی، فقط بوسیله دکمه جهت‌ها یا آنالوگ دسته انجام نمی‌شود، در عوض همانند یک بازی Racing، دو دکمه گاز و ترمز برای بازیکن در نظر گرفته شده. حتی اگر بخواهید موتور را بچرخانید، باید از یک دکمه جداگانه استفاده کنید. شاید با خود فکر کنید که چیز دشواری در مورد این سیستم وجود ندارد، اما اگر عنوان Steel Rats را تجربه کنید، به این نتیجه می‌رسید که کنترل بازی برای یک عنوان Side Scroller زیاد مناسب نیست؛ فقط کافی است دشمنان شما را محاصره کنند یا قسمت‌های پلتفرمینگ کمی چالش بر انگیز شوند، در این صورت فورا تمرکز خود را از دست داده و حرکت اشتباهی را انجام می‌دهید.
علاوه بر آن، تیم سازنده از ترس اینکه بازی زیاد خسته کننده نباشد، انواع و اقسام حرکات و مکانیزم‌ها را در بازی جای داده‌اند؛ اما نه تنها گیم پلی بازی ملال آور است، بلکه این همه مکانیزم باعث گیج شدن بازیکن می‌شود. بارها اتفاق افتاد که من در مبارزات دکمه اشتباهی را زدم و شخصیت اصلی مرد یا در هنگام پلتفرمینگ بخاطر استفاده از یک قابلیت اشتباه، از مکانی افتادم و تمامی زحماتم به هدر رفت. این مشخصه‌ها باعث می‌شوند که کنترل موتور و انجام برخی فعالیت‌ها، گاهی اوقات به شدت عذاب آور شوند.
از گیم پلی که بگذریم، می‌رسیم به مشکلاتی که در گرافیک و فیزیک بازی وجود دارد؛ به عنوان کسی که در زمینه ساخت بازی‌های مستقل با موتور آنریل تجربه دارد می‌گویم، گرافیک بازی که با موتور آنریل درست می‌شود نباید اینگونه باشد! از لحاظ گرافیکی از عناوین مستقل انتظار زیادی نمی‌رود، اما وقتی می‌گویید بازی شما برای نسل هشتم عرضه می‌شود، تکسچرها نباید تا این اندازه بی کیفیت و افکت‌های تصویری اینقدر ساده باشند. و متاسفانه فیزیک بازی نیز، طوری طراحی شده که بی نظمی کنترل آن را افزایش می‌دهد. یا مدام موتور شما چپ می‌کند و یا در هنگام پلتفرمینگ خودکار از مسیر خارج می‌شود و سقوط می‌کند.
تصمیماتی که توسط تیم سازنده برای عنوان Steel Rats گرفته شده به نفعش تمام نشده‌اند؛ بنابراین، بازی نه می‌تواند یک عنوان مستقل خوب باشد، نه یک عنوان پلتفرمر خوب.
همانطور که گفته شد، عنوان Steel Rats یک بازی ناقص است و این واقعا جای تاسف دارد؛ شاید اگر تیم سازنده کم کاری نمی‌کرد و تلاش بیشتری به عمل می‌آورد و مهم‌تر از آن، مشخصه‌های غیر ضروری را از این عنوان حذف می‌کرد، نتیجه یک بازی ساده اما زیبا می‌شد و ما می‌توانستیم یکی از بهترین تجربه‌های پلتفرمر اکشن را به دست آوریم. اما با وجود یک یا دو مکانیزم جذاب و ایده جالب، این عنوان هیچ حرف خاصی برای زدن ندارد، چرا که این مکانیزم‌ها و ایده‌ها به خوبی پیاده سازی نشده‌اند و نمی‌توانند چیزی که تیم سازنده در سر داشته را به بهترین شکل ممکن خلق کنند. در هر صورت، شاید کسانی که از طرفدران سر سخت ژانر پلتفرمر هستند، بتوانند با تمامی این مشکلات کنار بیایند و حداکثر یک بار بازی را به اتمام برسانند.
نظرات