بیایید طراح بازی شویم! مطلب ویژه

برای تبدیل شدن به یک طراح بازی (Game Designer) به چه مهارت‌هایی نیاز داریم

خب بهتره با یک معرفی کوچک این بحث رو شروع کنیم. من یک گیمر عشق RPGام که ساعات زیادی از طول عمرم رو با بازی­های خفنی مثل Dragon Age, Neverwinter nights, Gothic, Witcher, fallout, elder scrolls و غیره رنگی کردم. از سال­های دور همیشه آرزوی اینو داشتم که بتونم یک بازی متمرکز بر روایت داستانی قوی رو به جامعه عرضه کنم. سال­‌های سال گذشت و بالاخره این اواخر از وضع موجود که عمدتا هم کمبود بازی RPG در مقطعی بسیار کوتاه بود، خوشبختانه ابراز نارضایتی درونی کردم و از جلوی Jake (کنسول PS4 عزیزم) بلند شدم. رفتم این دفعه رو تختم نشستم و شروع کردم به گوگل گردی و سر از جاهای خوبی درآوردم. پس از دقایقی چند، ندا آمد که ای آرش تو باید Game Designer شوی????

خب با توجه به توانایی­ها، استعدادهام، سبک زندگیم و گذشتم، انتظار خیلی بالایی از خودم داشتم. حالا چیکارش کنیم؟ طراح بازی رایانه­‌ای (ویدیویی) کیست؟ طراح بازی همونیه که برنامه نویسیش از همه بهتره یا اونیه که داستان رو می‌­نویسه؟ خُب من که هیچی از برنامه نویسی سر در نمیارم! یک نفر که بخواد همه کاره‌­ی بازی باشه، باید طراح بازی کامپیوتری بشه؟ اصلا یکی می‌خواد تو ساخت بازی دست داشته باشه، چه کارایی می‌تونه بکنه؟یک نفر که بخواد طراح بازی بشه، باید حتما از Kojima خوشش بیاد؟

خدا­رو شکر از بین این همه سوال که چندتاشون بالا هست، آخری رو دارم، در نتیجه رفتم که بقیشو به دست بیارم. حالا بعد از کلی خاک وب خوردن امروز می­‌خوام با شما راجع به این که یک طراح بازی­‌های کامپیوتری (بازی‌های ویدیویی) چه کسیه و اینکه این فرد به چه مهارت­‌هایی نیاز داره صحبت کنم. بهترین پاسخ ممکن برای این سوال که چه مهارت­‌هایی مورد نیازه، همه چیزه و متاسفانه این جواب کاملا جدیه???? طراحی بازی هنر ساخت تجربه­‌هاست و شما خودتون رو به عنوان یکGame Designer آدمی کنجکاو در همه­‌ی زمینه‌­ها می‌­بینید. برای یک طراح بازی خوب هیچ دانشی بی ارزش نیست، اما یک انسان چقدر عمر می‌کنه که بخواد همه چیز­دان هم بشه؟!

 اولین چیزی که همه‌ی فعالان در این زمینه به اتفاق اون رو در رابطه با ویژگی طراح بازی اعلام می‌کنن، مهارت ارتباطه، هم از نوع کلامیش و هم از نوع نوشتاریش. طراحان بازی می‌دونن که باید با گروه­هایی از افراد که اکثرا پیشینه و مهارت­‌های اساسا متفاوتی نسبت به اونا دارن، کار کنن. اگر در صنعت بازی سازی مشغول به کار بشید، باید با برنامه‌نویس­‌ها، هنرمندان، طراحان، تهیه کننده­‌ها، بچه­‌های صدا، بازاریابی و کسب وکار برای ساخت بازی همکاری داشته باشید. اگر توانایی این رو نداشته باشید که تجربه‌­ها رو به هرکدام از افراد این گروه­‌ها به خوبی بفهمونین، کیفیت ایده­‌های شما کاملا بی‌­اهمیته، چون این افراد دور هم جمع شدن تا ایده‌های شما رو به یک چیز شگفت انگیز تبدیل کنن تا همه گیمرها ازش لذت ببرن. نکته ی قشنگ داستان اینجاس که (من رو به خاطر برچسب­‌گذاری و تعمیمی که قراره مرتکب بشم، ببخشید) بچه­‌های بخش هنری با بچه­‌های قسمت برنامه نویسی، سبک فکر کردنشون و طرز برخوردشون با مسائل از زمین تا آسمون با هم فرق داره و این وظیفه طراح بازیه که ویژن و چشم انداز یکسان رو برای همه­‌ی این افراد با روش و منطق خاص خود افراد، تقسیم کنه.

دوستی، صمیمیت و ارتباط فکری نزدیک با همکاراتون نقش مهمی در خوب بودن تجربه¬ی بازی¬ سازی و به پایان رسیدن پروژه داره.

یک واقعیت بسیار زیبا از نظر من راجع به طراحی بازی وجود داره. نیازه که بدونین کار طراح بازی کامپیوتری (بازی ویدیویی) مثل کارگردان نیست، این طوری نیست که مثل یک دیکتاتور بالای سر افراد بایستید و به اون‌ها دستور بدید که ایده­‌های بی نظیر شما رو تو بازی به درستی به کار بگیرن. هر کس که دستش تو کار باشه، روی طراحی بازی اثر می‌گذاره. وقتی برنامه نویس شما یکphysics system رو می­‌نویسه، انتخاب­‌های اون برنامه نویس روی طرح بازی شما اثر می‌گذاره. هر کسی فکر می­‌کنه که طراح بازی کسیه که تصمیم می­‌گیره بازی چی بشه، واقعا اشتباه فکر می‌­کنه!

یک کج فهمیه دیگه هم وجود داره، اونم اینه که خیلی‌ها فکر می­‌کنن طراح بازی کارش اینه که داستان­‌های شگفت انگیز بنویسه یا مفهوم برای بازی­‌ها تعریف کنه. (البته این مسئله خیلی بحث پیچیده ایه، واسه COD واقعا داستان شگفت انگیز به تاپ موندن این فرنچایز تو صنعت بازی سازی کمکی نمی‌کنه. حالا بیاین داستان و مفهوم The Last Of Us رو ازش بگیریم، خداییش بیاین این کار رو نکنیم). چیزی که زیاد پیدا میشه concept و مفهومه، هرکس که طراح بازی رایانه­‌ای هست یا می‌خواد بشه همین الان 5و6 تا مفهوم تو ذهنش داره. حتی کسی که نمی‌­خواد طراح بازی بشه هم یکی دو تا ایده پس ذهنش داره. خُب حتما هممون می­دونیم که یکی از پرفروش­ترین ایده­هایی که تقریبا همه­ی اقشار بشریت هم می­شناسند لوله کش ایتالیایی تبار عزیز، Super Mario بوده. اگر تا حالا فکر می­‌کردین جریان اینطوریه بهتره برین دنبال یک شغل دیگه تو صنعت بازی سازی، چون داخل استودیو به شخصی به نام متخصص ایده کار نمیدن! چیزی که استودیو­ها به دنبالش می‌­گردن، افرادی هستند که بتونن این ایده‌­ها رو به واقعیت تبدیل کنن. همه تو محیط کار ایده‌­های جالبی دارند که ارزش گوش کردن رو کاملا داره.

مسئله‌­ی مهمی که هر طراح بازی کامپیوتری باید به اون ایمان داشته باشه اینه که بدترین قاضی برای بازی خودش باشه. مخصوصا در اوایل کار که می‌شه از نقاط ضعف بازی چشم پوشی کرد. در این حالت با خودش این توجیه رو می‌اره که بقیه نمی‌­فهمن چون هنوز محصول نهایی رو ندیدن. 90% مواقع این توجیه اشتباهیه. توانایی نقدپذیری و خودآزمایی مهارتی ذاتی برای یک طراح بازی رایانه­‌ای به حساب نمیان و نباید مغرور و یک دنده شد. در نتیجه نباید خیلی به ایده‌­ها وابسته شد، هیچ بازی بزرگی به طور خالص از مغز طراح بازی بیرون نیامده چرا که بازی‌های بزرگ از تست تجربه­‌ی گیمرهای عزیز و نظراتشون ساخته می‌شن. گیمرها نصف تجربه رو می‌­سازن و وقتی که بازی رو بازی می‌­کنن، شما باید از اون‌ها بپذیرید که برخی از ایده‌­ها کار نمی­‌کنن و به درد نمی‌­خورن. شاید مجبور بشید از ایده­‌ای که بسیار دوست داشتین بگذرین دنبال چاره‌ی دیگه‌ای بگردید. این نشان کیفیت یک طراح بازیه.

Kojima رو قبول ندارین Einstein رو قبول داشته باشین، زشته

نکته‌­ی بعدی اینه که طراحی بازی یک رشته تو صنعت بازی سازی محسوب می­‌شه، فقط به خاطر این که بازی­ه‌ای زیادی بازی کردین یا یک نوع از بازی­‌های خاص رو زیاد بازی کردین این معنی رو نمی­‌ده که شما آماده­‌ی طراحی کردن بازی هستین. (OK, alright man) اکثر اوقات طراحان بازی، بازی نمی‌­کنن بلکه بازی­ها رو تجزیه تحلیل و مطالعه می­‌کنن. اون‌ها سیستم­‌های درون بازی رو از هم جدا می­‌کنن و تمام بریک پوینت­ها رو تست می­‌کنن. یک طراح بازی کامپیوتری می­‌فهمه که تمام نقاط اهرمی کجا هستن و بعدا سعی می‌کنه بفهمه که چرا. اونا تمام ریاضیات پشت اصول رو مهندسی معکوس می­‌کنن. طراحان سیستم به یک اندازه به این که یک تجربه رو چه چیز کسل کننده می­‌کنه و این که یک تجربه رو چه چیز سرگرم کننده می­‌کنه، جذب می­شن. علاوه بر این یک طراح بازی باید مراقب خرج تصمیم­‌هایی که می­‌گیره باشه، چون هر موقع که طراح تصمیمی می‌­گیره بقیه افراد به اون تصمیم عمل می‌نن، که این معادل خرج کردن پول و زمانه. وظیفه‌­ی طراح رسیدن به بهترین بازده‌ی با بودجه‌­ی ثابته. به نظر مسئله­‌ی مهمی ­نمی‌اد اما مهم‌ترین دلیل برای شکست بازی­ها از غول­های AAA گرفته تا بازی­های indie بسیار کوچک، نداشتن طرح نهایی درست و حسابیه. قطعا در میانه­‌ی کار به این می­‌رسین که چقدر اشتباه کردین و چه ایده‌های جذاب جدیدی رو می‌شه به بازی اضافه کرد، اما همه­‌ی اینا رو باید دور ریخت و متوجه این قضیه بود که هر کدوم از این کارها چه هزینه‌­های سنگینی رو در بر خواهند داشت و شما باید بالاخره بازی رو عرضه کنید.

خب یک سری مسائل متداول در رابطه با این شغل رو گفتیم، حالا نوبت به این می­‌رسه که لیستی از مهارت­هایی کهGame Designer باید بدونه تا وارد حرفه بشه رو بررسی کنیم.

اول از همه طراح بازی رایانه­‌ای باید یک نویسنده­‌ی فنی سطح بالا باشه. نویسندگی فنی با نویسندگی خلاقانه تفاوت داره، یعنی این که grammar, spelling  و punctuation رو درست استفاده کنه.(دستور قواعد، املا و نشانه گذاری خودمون) خب این یکی که به نظرم مشکل نیست. دوم اصول اولیه‌­ی منطق، سوم روانشناسی مبتدیانه برای شناخت بهتر رسانه ای که در اون کار می‌کنید. به عنوان مورد چهارم هم به خاطر این که بازی الکترونیکی تولید می‌کنید بد نیست که بدونین کامپیوتر چطوری کار می‌کنه. پنجم هم دانش ریاضی قوی حداقل در جبر پیشرفته. اگر این مهارت­‌ها رو داشته باشید، شما یک طراح بازی OK خواهید شد.

حال اگر قصد دارین تبدیل به یک Game Designer حرفه ای تو صنعت بازی سازی بشین، باید این مهارت‌­ها و دانش­‌ها رو کسب کنین:

1. دانش کاملی از ادبیات، فلسفه و افسانه‌­ها
2. درک مناسبی از مذاهب جهان
3. توانایی ابتدایی در scripting و برنامه نویسی
4. توانایی درک اصول هنری (نیازی نیست که هنرمند بزرگی باشین، اما درک هنر و توانایی طراحی با مداد (Rough Sketching) و درست کردن کولاژ در photoshop به دردتون می‌­خوره)
5. درکی از مقدمات طراحی صدا و اصول موسیقی
6. دانش کاربردی از طراحی گرافیک
7. یک مجموعه‌­ی شخصی بزرگ بازی که توش همه سبک بازی وجود داره تا بتونید از همه‌­ی منابع موجود الهام بگیرید
8. مهم تر از همه به تجربه کردن زندگی واقعی نیاز دارید. شما به عنوان طراح بازی کامپیوتری کسی هستین که تجربه‌­ها رو می­‌سازه پس باید انیمه، فیلم، کتاب، موسیقی رو در زندگی متعادل خود داشته باشین. البته قطعا تجربه کردن زندگی فیلم و این چیزا نیست، بلکه منظور تو طبیعت عشق و حال کردن و دور همی با دوستا و خونواده و تو طبیعت آشغال نریختن و احترام به طبیعت و غیره است.

یک نکته­‌ی مهم در مورد موارد بالا هست. اینکه تو هر کدوم از موارد بالا چقدر مهارت و ­یا دانش داشته باشین به این بیشتر بستگی داره که دارین روی چه بازیی کار می­‌کنین و این که شرکتی که دارین و یا توش دارین کار می­‌کنین، وظایف حرفه‌­ی طراح بازی کامپیوتری رو چطوری تعریف می‌کنه. موارد بالا یک حالت استاندارد برای یک طراح بازی رایانه­‌ای حرفه­ به حساب میاد. تمام Game Designer­ها چه Todd Howard سری elder Scrolls و Fallout و چه Shinji Mikami طراح بازی و مراحل سری Resident، The Evil within و Devil May Cry برای ساخت این بازی‌­ها مجبور به تحقیق و پژوهش در اینترنت و کتاب­‌های مختلف شده­‌اند و خواهند شد. به طور خلاصه یک Game Designer باید ز گهواره تا گور دانش بجوید.

اگه بخوام با همین انرژی برم جلو، بایدیک چشمم به این باشه که آیا پیشرفت علم بشر موجب طول عمر کافی برای بنده میشه یا نه. شاید هم نیاز باشه دست به دامن Vampire¬های محترم بشم.

مهارت­ه‌ای بالا شاید برای فرد ترسویی که روی تختش نشسته، پتو رو دور خودش پیچیده و داره با لپتاپش در صفحات گوگل وبگردی می­کنه دست نیافتنی باشه، ولی مهم اینه که به یاد داشته باشیم، همه ی ما که به بازی‌مگ سرزدیم و داریم این مقاله و بقیه مقاله‌­های متنوع این سایت رو می­‌خونیم عاشق گیم هستیم و زمانی که اراده کنیم، درست همانند dragon born شروع به سفر قهرمانانه‌ی خاص خودمون م‌ی­کنیم و در آخر هم به هدفمون م‌ی­رسیم. با کمی­خودشناسی و دانش راجع به مشاغل در صنعت گیم می‌­تونید بفهمید که به درد چه کاری در این صنعت می­‌خورید و زمانی که فهمیدید، سفر شما شروع می­‌شه. همانا شیرینی این سفر به اندازه­‌ی بهترین Gameهایی است که تاکنون بازی کرده‌­اید (از سخنان گهربار خودم)